Er valt nu al een last van mijn schouders, nu ik er eindelijk aan kan beginnen. Het werd stilaan zowat een soort obsessie, waar ik me nu van kan bevrijden. Julienne kan erover meepraten.
Het was een hartverwarmend onthaal bij het vertrekpunt aan de kerk. Het doet zoveel deugd je gedragen te weten door zo vele sympathisanten die mee verhopen dat ik de droom, waar ik zo lang naar hebt verlangd, kan waarmaken. De zegening en het kruisje van pater Karel kunnen mij een steun zijn. Bedankt.
Mijn gedachten gaan ook uit naar Herman Balm, met wie ik vorig jaar de tocht zou ondernemen, maar die zijn droom nooit heeft kunnen waarmaken. Ik denk dat hij vanuit hierboven onze avonturen met sympathie of misschien leedvermaak volgt.
Mijn gedachten gaan ook uit naar Herman Balm, met wie ik vorig jaar de tocht zou ondernemen, maar die zijn droom nooit heeft kunnen waarmaken. Ik denk dat hij vanuit hierboven onze avonturen met sympathie of misschien leedvermaak volgt.
Rik had wel wat meer kilometers af te leggen, maar we hebben volgens plan mekaar gevonden in Bovesse, gebruikmakend van fietsroutes en autoarme wegen, al dan niet mooie landwegen, kassei, onverhard, 'dégradé' enz...Een goed deel in de regen, maar ook daar had ik op getraind.
Nu zijn we in Onoz (Jemeppe-sur-Sambre) aangeland bij Vincent, een ex-collega-kameraad van Rik, die ons een pelgrimsovernachting aanbiedt, met barbecue en tutti quanti.
Wat wil je nog meer?
Marcel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten