Donderdag 9 juni

Dag,

Oef !
Gisterenmiddag in Santiago aangekomen na een nog pittige rit met heel wat hellingen, door de eucalyptusbossen van Galicië.

Het aankomen bij de kathedraal was pakkend, we waren blij, tevreden, opgelucht ; ook tevreden dat het voorbij was, want de inspanning was groot geweest.

Rik, Piet en ik, ' we did it ', samen, solidair in mooie en in moeilijke momenten.

Diploma afgehaald, gegeten, ingecheckt in een oud klooster, de kathedraal en de stad verkend. Vlucht voor donderdag voorzien, geen internet.

Heel kort nog: vandaag donderdag: vastgeraakt in Barcelona, wegens staking. Nieuwe vlucht om 18.05 u vluchtnummer 8990, aankomst rond 20.00 u. in Brussel.

Tot kijk,

Marcel

We waren een team !!!

PS : ik verneem van meerdere kanten dat ze er niet in slaagden een reactie te plaatsen.
Je kan het volgende doen: 
1.klik op reacties in het keuzekadertje "reageer als" 
2. klik op de optie 'naam, URL' , 
3. zet je naam en de reactie zelf.

Dinsdag 7 juni: dag 23

De laatste loodjes wegen het zwaarst. Onze voorlaatste rit naar Arzua is een erg pittige rit met constant klimmen en dalen tussen 400 en 700 meter hoogte. Wij hebben gelukkig onze 2 laatste dagen zo ingedeeld dat wij vandaag maar 80 km en morgen nog 50 km moeten doen. Het is vandaag koud, het is zweten in de klim en afkoelen in de afdaling. Wij zijn maar blij dat wij tijdig in ons hotel een warm bad kunnen nemen. Het moreel is nochtans uitstekend want morgen is de grote dag!

Groetjes en tot morgen,

Rik

Maandag 6 juni: dag 22

Dag,

Nu gaat het snel richting Santiago. In een plensbui vertrokken uit Ponferrada (waar in 2012 het WK wielrennen plaatsvindt) werd het weer droog in Villafranca, waar ik mijn remblokjes nog snel verving. En dan dus die laatste zware klim over de Cebreiro, meer dan 800 m. naar omhoog, weliswaar nooit boven de 12% stijging, en daarna een afdaling in wolken, koude en mist. We zijn nu aangeland in Sarria, met nog 130 km te gaan. Goed en toch goedkoop hotel gevonden in Sarria, stadje waar echt niets over te vertellen valt. Het moreel is nu uitstekend, de volgende dagen zijn minder lang, minder zwaar. 

We proberen 2 of 3 stempels per dag te vergaren in ons stempelboekje bij de geloofsbrief, vooral deze laatste dagen, maar vele kerken langs ons parcours zijn gesloten, of er is niemand aanwezig, zodat we ons weer tot gemeentehuizen of alberges (herbergen voor pelgrims) moeten wenden om aan de vereiste stempeltjes te geraken. 

En nu dadelijk proberen we reservaties voor logement in SdC te vinden, en ook al eens internetten naar vliegreizen richting Vlaanderen.

Tot gauw,

Marcel

Zaterdag en zondag 4 en 5 juni: dag 20 en 21

Zaterdag 04 juni, dag 20.

De teller staat al op 2020 km, dus zijn wij nu op ongeveer 350 km van Santiago.Na een ruim ontbijt beginnen wij fris aan onze etappe naar Leon, de voormalige koningsstad van Castilië.Het wordt druk op de Camino.Honderden wandelaars en occasionele wandelaars ( doen de laatste km ) zijn op weg.Wij rijden door Sahagun,El Burgo en Mansilla.Ook Sahagun heeft zijn legende, het mirakel van de bloeiende lansen.In de nacht voor de slag tegen de Moren groeiden in de grond gestoken lansen uit tot jonge boompjes. later bleek dat hun bezitters zouden sneuvelen: waaronder 40000 Christenen en Milon de vader van Roeland.In Mansilla heeft Marcel wel 2 lekke banden.Maar niets kan ons tegenhouden.Na 107 km komen wij aan in regenachtig Leon.

Zondag 05 juni, dag 21.

Wij zijn wat blij dat wij ons sober, zwoel kamertje kunnen vaarwel zeggen.Het is een prachtige dag, de zon schijnt en er is bijna geen wind.Vandaag rijden wij onze koninginnen etappe naar Cruz de ferro.Wij rijden 70 km, tot Astorga in een rustig tempo om onze krachten te sparen.Na het middagmaal beginnen wij aan het zwaardere werk.Na een heuvelachtige aanloopstrook beginnen wij rond 14 uur, met een serieus onweer aan de 22 km lage beklimming Voor het eerst moeten wij onze regenjassen aantrekken..Het gaat gestaag omhoog tot 1500 meter.Op de top houden wij halt aan het Cruz de Ferro, een eenvoudig ijzeren kruis met een meters hoge steenhoop.Symbolisch leggen de pelgrims een deel van hun last af door het werpen van een steen.Ik leg ook de stenen van Meri,Ielka,Siemen en Thibo en Daan,Pieter en Julie op de steenhoop. Dit is wel een emotioneel moment.Wij bereiken na een 20 km lange afdaling en 112 km Ponferada..Nog 3 dagen te gaan !!!

Tot morgen,

Rik

Vrijdag 3 juni: dag 19

Dag allemaal,

Ruïne abdij van San Anton (12-14de eeuw)

Burgos was een aangename kennismaking. De enorme, glamoureuze kathedraal overheerst de studentenstad. Veel pleinen, veel groen, afgebakende fietsroutes, de Arlanzonrivier... Rond 17 uur leek de stad ingeslapen met lege straten,...maar nadien veel lawaai tot een stuk in de nacht. In vele restaurantjes worden sedert enkele dagen pelgrimsmaaltijden aangeboden: een eenvoudige maar complete 3-gangen-menu aan een zachte prijs, wijn inbegrepen. De kelners geven met veel geduld uitleg bij de voor ons onverstaanbare keuzemenu's.

Vertrokken vanmorgen bij veel beter weer dan gisteren, ideaal om te fietsen, en gunstige oostenwind. Nog wat heuvels, via Hontanas, en dan lange, ongeveer vlakke rechte wegen over een hoogvlakte ( 850 à 900 m.) met vele windmolens, via Castrojerez, Fromista naar Carrion, waar we voor een prikje een appartementje hebben gehuurd, met alles erop en eraan.

Tot later,

Marcel

Donderdag 2 juni: dag 18

De mooie kathedraal van Logrono

Hallo,

Omdat wij gisteren geen internetconnectie hadden krijgen jullie een verslag van de laatste twee dagen. Op woensdag staat de rit Los Arcos naar Santo Domingo op het programma.Het wordt een van de zwaarste ritten over zeer heuvelachtige wegen met een forse N-W tegenwind.Wij passeren Viana, Navarette, Logrono en Nejara.Logrono is de drukke hoofdstad van Rioja (180000 inwoners) met op de Plaza een mooie, sobere kathedraal Sante Maria de la Redonda.Clavijo, op ca.16 kilometer van Logrono heeft een opmerkelijke rol gespeeld in de historie.Op de vlakte van Clavijo heeft in 844 een beslissende veldslag tegen de Moren plaatsgevonden. De legende vertelt dat St. Jacob zelf zich persoonlijk in de strijd mengde in een blinkende uitrusting met een vlammend zwaard.Hij leidde zodoende de Christelijke legers naar de overwinning.In vele kerken vinden wij hem, langs de route,  ook afgebeeld als Matamoros,de Morendoder.Voor zover de legende.Na 95 km en bijna 6 uur op de fiets bereiken wij enigzins vermoeid onze bestemming.

Donderdag staan wij met de lange fietsbroek, een extra warme fietstrui en dikke handschoenen aan de start voor onze trip naar Burgos . Het is koud, maar 12 graden, en er staat een gure oostenwind. Wij rijden over een mooi, maar vrij verlaten parcours tot San Juan de Ortega,met een oud klooster met hospitaal, een grote romaanse kerk en enkele woningen. Het authentieke plein met fietsers en wandelaars van alle landen schept een speciale sfeer.Wij zitten nu op ongeveer 35 km van Burgos. Nu hebben wij geluk, wij worden met een sterke rugwind van bijna 5 beaufort naar Burgos geblazen. Wij nemen onze intrek in Hotel Espagna en na een verkwikkend bad gaan wij op verkenning in de stad.

Met vriendelijke groeten en tot later,

Rik

Dinsdag 31 mei: dag 16

Dag,

We zien nu constant pelgrims langs de weg, bijna allen te voet.

Vandaag voortdurend met veel wind gereden, zowel mee als tegen: heel vreemd. De dreigende wolken hielden zich echter droog. Na stops in Puente la Reina en Estella, na 80 km hielden we halt in Los Carlos, namen intrek in een hotelletje, vol pelgrims. In het stadje probeer ik een barbier te vinden om me te scheren, want om gewicht te besparen heb ik mijn scheerapparaat thuisgelaten. Tevergeefs, maar ik probeer het in de volgende dagen nog wel.

Tilburger Piet is een echte bolleboos wat GPS-tracking betreft en we hebben samen een link aangemaakt waarmee de geïnteresseerden via Google-maps-streetview onze tocht kunnen volgen. Ik ga proberen dat mee te geven: indien je genoeg uitvergroot en het mannetje op de blauwe lijn zet, kan de de omgeving in alle richtingen bekijken

http://maps.google.be/maps/ms?ie=UTF8&hl=nl&t=h&oe=UTF8&start=0&num=200&msa=0&msid=207513104124536197869.0004a49710545e29e4e21&ll=42.811522,-1.763306&spn=1.22903,3.103638&z=8&iwloc=0004a49712a559dfc4d30

We reden dus tot Los Carlos, en morgen is de bedoeling  San Domingo te halen, zodat we zonder overdaad donderdag in Burgos kunnen toekomen. Zie link

http://maps.google.be/maps/ms?ie=UTF8&hl=nl&t=h&oe=UTF8&start=4&num=200&msa=0&msid=207513104124536197869.0004a49710545e29e4e21&ll=42.682435,-2.60376&spn=2.463082,6.207275&z=7&iwloc=0004a49712a55b172220a
Er zou droog weer maar veel wind op komst zijn.

De beste groeten, tot later.

Marcel

Zondag 29 en maandag 30 mei: dag 14 en 15

Dag 14 van Dax naar St.Jean-Pied-De-Port

Deze rit staat in het teken van onze oversteek van morgen naar Spanje. Hoe zijn de benen, zitten wij nog fris genoeg, gaat het materiaal standhouden...!!! Wij vertrekken vroeg ( 30° voorspeld) en hebben na enkele uren al heel wat km's en beklimmingen achter de kiezen. Dit geeft vertrouwen. Wij rijden van Dax over Peyrehorade, Bourgouey en St Palais naar St Jean. De wegwijzers zijn nu tweetalig, vermits we in Frans Baskenland zijn. In Caresse lopen wij Piet uit Goirle weer tegen het lijf, dus vanaf nu zijn wij weer met zijn drieën. Het einde wordt nog knap lastig, wij zitten al in de aanloop van de Pyreneeën. Tijdens de laatste kilometers ontmoeten we steeds meer wandelaars, met soms originele vervoermiddelen, zoals een uitgekiende kruiwagen. In St Jean komen we tientallen fietsers en voetgangers voor Santiago tegen, die morgen weer op weg gaan. Sommigen stoppen hier, en nemen volgend jaar hier de draad weer op. Wij vinden een sobere kamer op de place Flosquet, in het centrum. Er wordt gelukkig voor morgen minder warmte en zelfs lichte regen voorspeld. De vooruitzichten zijn uitstekend.

Dag 15 van St.Jean-Pied-De-Port naar Urroz.

Dit is dan de grote dag,een test voor Marcel en mijzelf. De Ibaneta is 1057 meter hoog en 15 km lang, met de aanloop wordt dat 27 km. Wij bereiken vlot de top na 2u.25 klimmen. Dat trainen is toch nog ergens goed voor. Wij dalen af naar Roncesvalles en na klim van 2,5 km en km's dalen bereiken wij Urroz. In hotel rural Myskilda maken wij voor het eerst kennis met de Spaanse gastvrijheid , ons avondeten wordt geregeld en zelfs onze was wordt gratis gedaan. Wat een toffe gastvrouw.

Tot morgen,

met vriendelijke groeten,

Rik

Zaterdag 28 mei: dag 13

Hallo,

Gisteren geen internet, en geen blog.
We reden een afwisselende, mooie rit door de wijngaarden van St.Emilion, bezochten het stadje, dronken GEEN wijn, en zetten na de streek 'entre deux mers' en oversteek over de Garonne koers naar de Landes. Saai, rechte wegen, alleen naaldbossen, varens, en hier en daar een ( kunstmatig bevloeide) maïsvelden.
Hier en daar wat houtwinning. s'Avonds logeerden we in het enige hotelletje van Louchats, afgeleefd maar goedkoop, sympatiek en charmant. Na 2 keer doorzakken door het bed kreeg ik zowaar een aparte kamer. In heel het dorp geen internet. We zijn in ons moderne leven toch veel gewoon, vinden dat allemaal evident, maar dat is het niet.
Vanmorgen afspraak voor het ontbijt, maar er was nog niemand wakker. Toch om 8 uur reeds op weg voor 123 km saaie Landes tot Dax, waar we nu uitrusten; de boodschappen reeds gedaan, want behalve een bakker zullen we niets open vinden. Ook weer geen internet. Ik schrijf nu dan ook snel vanuit de MacDonalds (zonder te eten), want ook morgen misschien geen verbinding mogelijk. We zullen dan in St.Jean Pied de Port zijn, DE echte uitvalsbasis voor Spanje en de Pyreneëen. Het zou morgen ook zeer warm worden, dus het zal een moeilijke dag worden, want we kunnen geen van beiden daar goed tegen.
Voor de rest, alles Ok, we zijn nog zo'n 1000 km van Santiago verwijderd, en het serieuze werk komt er nu aan. Gelatenheid schrijft iemand????geen kwestie van.

Groetjes, Marcel

Donderdag 26 mei: dag 11

Dag,

Het aangekondigde regenweer was 'een scheet in een fles'. De rit vandaag hadden we wat ingekort, na de vermoeiende dag gisteren. We zullen pas morgen door St.Emilion rijden. Alleen het uitrijden uit Angoulème was moeilijk: heel heuvelachtige stad, ochtendspits-verkeer, de juiste uitvalsweg terugvinden...Onderweg konden we ons voor de middagpicnic enkel bevoorraden bij een rondrijdende kruidenier, die van dorp tot dorp de weinige bewoners bedient. Geen bakkers, geen winkels, lege straten met enkele oude huizen. Om de 25 km een iets grotere kern, gemeentehuis misschien open voor een stempel in ons Santiago-boekje.

Voor één keer niet aan een wasdraad in de kamer,

Het landschap is halverwege veranderd: geen akkergewassen meer, maar de Dordogne: bossen, grasland voor het vee. In de buurt van ons motel in Ménesplet vanavond bevindt zich geen enkel restaurant, maar de baas liet voor ons ter plaatse toch een eenvoudige maar volledige maaltijd bereiden, die lekker smaakte, en weinig kostte. Ruim tijd over voor onze dagelijkse was, en de nodige rust. We merken beiden dat onze bedoeling (onderweg rustig de toeristische bezienswaardigheden meepakken) in strijd komen met de ultieme doelstelling: proberen de tocht tot een goed einde te brengen, en al de rest raakt daaraan ondergeschikt. Anderen voor mij hadden me hiervoor al gewaarschuwd.
PS: voor de ge-interesseerden: uiercrème werkt echt.

Groetjes, Marcel

Woensdag 25 mei: dag 10

Dag 10 is een moeilijke en bloedhete dag geworden. Wij zijn om 08.15 uur vertrokken  bij een temperatuur van nauwelijks 8 graden, om de verwachte warmte te vermijden. Het werd de ganse dag klimmen en dalen over een  zeer heuvelachtig landschap. Gelukkig passeerden wij enkele mooie plaatsen zoals Charroux en Nanteuil. Uiteindelijk arriveerden wij uitgeput na 7 uur stoempen en 137 km bij een temperatuur van + 31° in Angoulème. Na een heerlijk bad, het dagelijks wasje en een stevige maaltijd beginnen wij aan de voorbereiding van de tocht van morgen: St Emilion. Meer nieuws daarover later.

Groetjes,
Rik

Maandag en dinsdag 23-24 mei: dag 8 - 9

Door internetproblemen pas op dinsdag op de blog

Dag,

Wat een warme dag. Aangekomen in Tours. Indrukwekkende kathedraal (zie foto). Mooi hotelletje langs ons parcours nabij het station. Zwoele avond. Direct besloten morgen een uur vroeger te vertrekken om de namiddag-hitte wat voor te zijn. Hebben nog wel geen adres gevonden in Poitiers via het internet, want de voorbije dagen boekten we steeds 1 dag op voorhand op de nieuwe bestemming. Het blijkt om een onbekende reden heel druk te zijn met veel volzette hotels. Zullen toch via Office de Tourisme moeten en weinig of geen keuze hebben. We zijn misschien wat kieskeurig.

Gisteren eindelijk het allereerste wegwijzer-kenteken voor Compostela opgemerkt. Ik was wellicht te optimistisch door de 2 tekens op de Leirekensroute in Opwijk. Vandaag ook maar 5 mede-Camino-fietsers gezien. Morgen beginnen we het 2de deel (van 3) van de wegwijzersboeken van Clemens-Sweerman, DE referentie in deze materie, dus we hebben ongeveer 1/3 van de afstand afgelegd. Zeker wel het gemakkelijkste deel. Het is vlot gegaan tot nu toe.

Alles gaat naar wens, en we zijn vol optimisme.

Dinsdag 24 mei.

De hotelbediende in Tours had binnen de 10 minuten een hotelletje gevonden, net ( + ) voorbij Poitiers. Toch 125 km. Betrokken hemel, tot onze opluchting, en dus een vlotte rit met de wind licht in de rug.

We ondervinden sedert het vertrek de geweldige voordelen die een fiets-GPS biedt tijdens de tocht, en meteen de moeilijkheden en kopzorgen extra die de niet-beschikkers ondervinden bij het vinden en volgen van het juiste tracé. Want zoals hoger gemeld zijn er, behalve een uitzondering, geen wegwijzers naar Santiago in heel Frankrijk.

Ik wil hier de dienst Medische Beeldvorming van het Brugmannziekenhuis extra bedanken, want ik kreeg het toestel bij mijn pensionnering. 

Morgen richting Angoulème, maar niet de volle 125 km. We moeten ons nog wat sparen.

Groetjes,

Marcel

Zondag 22 mei: dag 7

Dag,

Hier een kort verslag over zaterdag en zondag.

Zaterdag is een gedenkwaardige dag geworden. Onze beste sinds ons vertrek op maandag. Zon,24 graden en bijna geen wind gaf ons vleugels. Wij vlogen over het golvend parcours tussen de koren en koolzaadvelden en passeerden de mooiste dorpjes.Helaas was het kasteel van Maintenon gesloten. Louis XIV trouwde er met madame Maintenon en werd katholiek. Achter het kasteel werd ook een aquaduct gebouwd door 30000 soldaten gedurende 40 jaar. Maar door muiterij, ziektes en andere problemen raakte het aquaduct nooit af. Intrigerend hé !!! Wij zullen nog eens moeten terugkeren. Bij onze aankomst in Chartres hadden wij het geluk, vlak onder de basiliek een kamer te vonden.Wij bezochten de kathedraal, gingen eten op een Italiaans terras en bewonderden de laserprojecties. Rond middernacht kregen wij nog een gratis stadsrondleiding door een lieve Fransman.

Zondag reden wij , na een goed ontbijt, naar Vendome. Het werd een moeilijke tocht met vrij veel zon maar met een forse Z-W wind. Enkel Bonneval en Chateaudun waren de moeite waard voor een kort bezoek. De dorpjes leken bijna allemaal uitgestorven,er was niets te vinden geen bakker, geen café , niets. Om 16u30 arriveerden wij beiden vermoeid in een hotelletje.

Tot later,

Rik

Vrijdag 20 mei: dag 5

Hallo daar,

Samen met Piet hebben we de dagafstand (91km) afgelegd vanuit Clermont. Erg golvend parcours, kalme goede wegen, enorm uitgestrekte velden, en de eerste pittige hellingen. Meerdere andere fietsers volgen vanaf St.Quentin hetzelfde parcours, waardoor we nogal eens dezelfde mensen zien en gemakkelijk een eerste contact kunnen leggen. Velen zijn Nederlander, nog geen Belgen gezien.
Opmerkelijk dat soms (nog) oudere mensen de tocht ondernemen, ieder op zijn tempo, ieder met zijn eigen mogelijkheden, ieder op zijn manier.
We hebben de Seine overgestoken, en verblijven nu in Epone (Mézières) in een HEEL eenvoudige table d'hôtes. We voelen ons toch een beetje opgelicht. We willen morgen in Chartres aankomen in de vroege namiddag, om nog wat tijd over te houden voor bezoek aan de stad.
Tot later,
Marcel

Donderdag 19 mei: dag 4

Vandaag is een makkelijke doch vrij onverwacht  lange rit geworden. Wij hebben onszelf 120 km voor de wielen geschoven.Vanuit St. Quentin zouden wij via Noyon naar Compiègne fietsen ( 75 km ).

Wij zijn samen met sympathieke Piet uit Goirle verder doorgefietst naar Agnet in Clermont. Piet is zeer bedreven in gps toestanden en heeft Marcel nog heel wat nuttige info kunnen geven. Zo zijn wij vanavond aangeland in het Clermotel in Agnet en plannen wij met ons gedrieën voor morgen een golvende tocht van 80 km naar Mezières. De routine begint stilaan te komen en het bergoprijden gaat steeds beter.

Tot later,

Rik



Hoe verder van huis, hoe (nog) beter hij smaakt, pater Karel.



Dinsdag 17 mei: dag 2

Dag allemaal,

Vandaag een droge dag, half zonnig, alleen wat tegenwind. 101 km.

Vlotte vlakke rit, naast de Samber of via 'Revel'-wegen, vergelijkbaar met de LF-routes in Vlaanderen.

Voornamelijk de provincie Henegouwen, behalve rond Charleroi best een mooi parcours. Even de vooroordelen opzij moeten leggen.

Net de Franse grens over tot Maubeuge, een kleine, nette stad aan de Samber. Hotel gevonden, wassen, plassen, eten, plannen voor morgen, bloggen, rusten... slapen.

Tot later,

Marcel

Maandag 16 mei: eerste dag (bis)

Eindelijk is dan zover. De valiezen zijn gevuld, de ketting is gesmeerd en ik kan vertrekken. Dit had je gedacht!!!
Eerst nog enkele hartverwarmende telefoontjes van Meri,Ielka,Siemen en Thibo, dan van Daan, Pieter en Julieke. Dit doet echt deugd. Achter de haag op de weg wacht een andere verrassing. Heel de  buurt is er om mij uit te wuiven. Toch tof van jullie. De tocht kan dan eindelijk beginnen. Het worden 130 moeilijke km's  met de wind op kop en een beetje regen via Lummen, Geetbets en Tienen naar Onoz (tussen Namur en Charleroi).Wij worden allerhartelijkst onthaald door Vincent, een makker van mijn vroeger werk. Nu is het tijd voor een douche en een kleine BBQ.
Slaap wel en tot morgen.

Groetjes
Rik

Maandag 16 mei: eerste dag

Er valt nu al een last van mijn schouders, nu ik er eindelijk aan kan beginnen. Het werd stilaan zowat een soort obsessie, waar ik me nu van kan bevrijden. Julienne kan erover meepraten.

Het was een hartverwarmend onthaal bij het vertrekpunt aan de kerk. Het doet zoveel deugd je gedragen te weten door zo vele sympathisanten die mee verhopen dat ik de droom, waar ik zo lang naar hebt verlangd, kan waarmaken. De zegening en het kruisje van pater Karel kunnen mij een steun zijn. Bedankt.
Mijn gedachten gaan ook uit naar Herman Balm, met wie ik vorig jaar de tocht zou ondernemen, maar die zijn droom nooit heeft kunnen waarmaken. Ik denk dat hij vanuit hierboven onze avonturen met sympathie of misschien leedvermaak volgt.

Rik had wel wat meer kilometers af te leggen, maar we hebben volgens plan mekaar gevonden in Bovesse, gebruikmakend van fietsroutes en autoarme wegen, al dan niet mooie landwegen, kassei, onverhard, 'dégradé' enz...Een goed deel in de regen, maar ook daar had ik op getraind.

Nu zijn we in Onoz (Jemeppe-sur-Sambre) aangeland bij Vincent, een ex-collega-kameraad van Rik, die ons een pelgrimsovernachting aanbiedt, met barbecue en tutti quanti.

Wat wil je nog meer?

Marcel

Rik’s verhaal,

Tijdens een gedichten wandeling in het park van Dilsen vertelde een krasse 70-tiger me een gepassioneerd verhaal over zijn drie maanden durende voettocht naar Compostela. Hij was toen 60 en pas gepensioneerd. Ik was direct verkocht en een wereld ging voor mij open. In augustus 2010 verscheen het volgende zoekertje in de Hola van het Vlaams Genootschap van Santiago de Compostela:

 “”Rik uit Opglabbeek zoekt een fietsgezel uit de streek Genk-Maaseik. Hij is nu 60, pas met pensioen en wil volgend jaar in mei-juni een avontuurlijke bezinningstocht maken vanuit Opglabbeek naar Compostela. Het is de bedoeling om dagelijks met de trekkingsfiets een 80-100 km af te leggen. Onderweg wil hij een aantal steden bezoeken, culturele bezienswaardigheden bekijken en zo meer. Heb je zin om mee te fietsen stuur dan een mailtje of bel mij ‘’

Naast enkele reacties uit Maaseik ( mocht niet zolang van huis van zijn vrouw ), Genk ( is met reisgezel uit Antwerpen vertrokken ) en Deinze ( iets te ver ), kreeg ik een spontane, sympathieke mail van Marcel, een ex-Limburger uit Merchtem. Reeds bij de eerste ontmoeting klikte het. Wij wilden met hetzelfde doel en een identieke motivatie aan de tocht naar SDC beginnen. Na meer dan 3000 trainingskilometers, enkele toffe trainingsdagen samen en vele e-mails gaan wij dan eindelijk op maandag 16 mei op pad. Jullie kunnen onze belevenissen volgen op onze blog.

Rik

Inleiding

We zijn nog 12 dagen verwijderd van ons vertrek per fiets naar Santiago de Compostela.
Ook het aanmaken van deze blog maakt deel uit van de voorbereiding. Ik hoop er namelijk op van tijd tot tijd de stand van zaken naar familie, vrienden en geïnteresseerde kennissen door te geven via deze blog.
Ik wist echt niet dat het zo simpel was om een blog aan te maken.

Na het dramatische overlijden, vorig jaar, van Herman Balm, de Dordrechtse compagnon met wie ik de reis in 2010 zou ondernemen, bleef ik in grote twijfels achter, want de zin, de goesting, de energie ... , ik was het echt wel helemaal kwijt.

Langzaam maar zeker kwamen de positieve gedachten, sterker dan tevoren, terug.
Ik vond via een zoekertje op de website van het Vlaams Genootschap Compostela een nieuwe reisgezel: Rik Delbroek, uit Opglabbeek, een ' pas-'gepensioneerde zoals ik.

Ons vertrek is voorzien op maandag 16 mei.
Rik vertrekt vanuit Opglabbeek via Tienen, Eghezée en Bovesse naar Onoz, waar een vriend ons de eerste overnachting aanbiedt.
Ikzelf heb om 9.00 u. afspraak aan de kerk van Merchtem met pater Karel voor de pelgrimszegen, waarna ik via Brussel en Waver naar Bovesse rijd, waar ik bij Rik aansluit.

Indien je wenst onze 'avonturen' te volgen, kan dat.
Wanneer je inschrijft als volger, zou je een e-mail moeten krijgen, telkens als er een nieuw verslag aan de blog wordt toegevoegd. Ik hoop dat ik de juiste instellingen hiervoor heb ingesteld. Anders klik je maar regelmatig op het blogadres:

http://marcelenriknaarsdc.blogspot.com/

Een nieuw verslag kunnen we maken, misschien elke dag, maar het op het internet zetten is afhankelijk van de plaatselijke toegankelijkheid op het net.
In hoeverre ik in staat zal zijn mijn gevoelens, sensaties, emoties, diepzinnige overwegingen te verwoorden, weet ik nog niet. Ik zal er mijn best voor doen en we zullen dan wel zien.

Jij kan ook reacties plaatsen, dat moet niet, maar het kan ons helpen op moeilijke ogenblikken.